Saturday, April 7, 2007

A most inconvenient truth

de lekkerste frikandel met mayo nuttig je op een lege parkeerplek bij een benzinestation in het Groene Hart, naast je auto waarin camera en statief klaarliggen om nog meer schreeuwerige industrieterreinen vast te leggen in felrealistische kleuren.

Fijne pasen iedereen, ik las dat het 25 graden wordt.

4 comments:

Klaas Jan Runia said...

Sweet...

De smaak van een frikandel-mayo is bij jou blijkbaar omgekeerd evenredig aan de ongelegen olfactorische waarheid van de (post-)industriele realiteit. Als dat geen staaltje van geinverteerde synesthesie is...

Een beetje mosterd na de maaltijd, maar alsnog: eet smakelijk, mien jong. Geniet er maar lekker van. Ik wou dat ik dat kon.

Je moet je enorm vrij hebben gevoeld - je eigen auto, je eigen camera, je eigen statief, je eigen frikandel.

Die vrijheid is net als zwemmen in een braakliggend zee-perceel, nog niet ingelijfd door ruwe Perzen of koloniale Republikeinen, nog niet kadastraal gecartografeerd of vervat in gratis Googliaanse diensten, daarenboven zich uitstrekkend tot voorbij de kim van je perceptionele venster en op weg naar ondeelbaar oneindige, superrealistische transcedentie.

Toch jammer dat dictators kennelijk ook kunnen zwemmen.

Fijne paasdagen lief Fotomannetje.

fotomannetje said...

Klaas mijn jong, wat vat je het weer kernachtig samen... doe rustig aan met die LSD daar in je slagerij he, voordat je weer allerlei gekkigheid in je spiegel ziet :)

Unknown said...

Klaas, dat klinkt als een Blof songtekst! Briljant!

Klaas Jan Runia said...

Haha Jon, het is inderdaad eigenlijk wel heel veel bluf en dan iets minder songtekst misschien. Hoewel, mogelijk dat Huib de tekst kan opzeggen ergens in het midden van een liedje met zo'n typerende telefoonstem... Een soort van drs. H. maar dan vager.